BAŁUK, Kamil, KRUPIŃSKI, Wacław: Wodecki : tak mi wyszło. – Warszawa : Wydawnictwo Agora, 2018.
Zbigniew Wodecki – z jednej strony skrzypcowy solista z filharmonii, który u boku Ewy Demarczyk podbijał Europę, z drugiej elegancki pan z telewizji, showman w popularnych programach rozrywkowych. W wywiadzie, jaki przeprowadził z nim Wacław Krupiński tuż przed wybuchem Wodeckomanii, artysta wyznał, że cieszy się zmianą swojego świata na bardziej rozrywkowy, a zarazem żal mu lat spędzonych z Beethovenem, Mozartem i Szymanowskim, dlatego pozostał wierny swej jedynej partii w życiu – Partii Jana Sebastiana Bacha. Zawsze zaczynał ćwiczenie od niego, bo jest najtrudniejszy.
Historia, którą muzyk snuje w autobiograficznej rozmowie z Krupińskim, to tylko połowa fascynującej książki o Wodeckim. Jej pierwszą część stanowi nie mniej interesująca reporterska opowieść Kamila Bałuka o artyście i zaskakującym powrocie jego pierwszej płyty po niemal 40 latach od debiutu.
„Wodecki : tak mi wyszło” to książka ukazująca dwa życiorysy znakomitego kompozytora – skrzypka klasycznego, muzyka awangardowego, ale też artysty estradowego i trębacza rozrywkowego – która próbuje jednocześnie rozstrzygnąć, kim tak naprawdę był Zbigniew Wodecki i czy sam znał odpowiedź na to pytanie. (NP)
Książka dostępna w Wypożyczalni Głównej, Filii nr 1, Filii nr 4, Filii nr 7
BASZILE, Natalie: Kr,ólowa cukru. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2018.
Czy niespodziewanie otrzymany spadek przyniesie szczęście? Czy wraz z nim znikną wszystkie problemy? Doświadczy tego Charley Bordelon, Afroamerykanka, bohaterka debiutanckiej powieści Natalie Baszile „Królowa cukru”.
Mieszkająca w Los Angeles Charley Bordelon otrzymuje w spadku liczącą osiemset akrów plantację trzciny cukrowej. Wraz z jedenastoletnią córką Micah opuszcza pełne smogu i zgiełku Los Angeles i przenosi się na południe do Luizjany. Zmienia więc zupełnie dotychczasowe życie, co dotkliwie odczuwa zwłaszcza jej córka. Sama przekonuje się, że południe Stanów Zjednoczonych jest bardzo tradycyjne, uprzedzenia i brak tolerancji są tu wciąż żywe. Poza tym wkracza w świat, w którym dominują biali mężczyźni, bo uprawa cukru to ich domena. Pierwszy rok pobytu na farmie to czas próby pod każdym względem. Ciężka praca fizyczna na plantacji, walka ze szkodnikami niszczącymi zbiory, dążenie do odnowienia podupadającej farmy to dla Charley codzienność. Jeżeli dojdą do tego problemy z buntującą się córką tęskniącą za pozostawionym w mieście życiem, przyjaciółmi i zagubiony życiowo brat to może się okazać, że jest to ciężar nie do udźwignięcia dla jednej kobiety. Czy w trudach codziennego dnia na farmie, znajdzie miejsce na uczucie do mężczyzny?
W swojej debiutanckiej powieści Natalie Baszile opowiada historię, która jest uniwersalna, może się wydarzyć w każdym czasie i miejscu. Przywiązanie do tradycji, wierność zasadom i uczuciom, powinności wobec rodziny. Jakich wyborów dokona Charley? Czy dokona ich z myślą o sobie, czy więzy krwi zwyciężą?
Autorka jest Afroamerykanką, absolwentką Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles, Katedry Badań Afroamerykańskich. Na podstawie powieści powstał film, który był wielokrotnie nagradzany. Okazuje się, że w XXI wieku problemy rasowe nie przeszły do historii i są wciąż aktualne. (GZ)
Książka dostępna w Wypożyczalni Głównej
COELHO, Paulo: Hipis. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2018.
Paulo – długowłosy, zbuntowany młodzieniec – marzy o tym, aby zostać pisarzem. W 1970 r. ucieka przed brazylijską dyktaturą wojskową. W Amsterdamie poznaje młodą Holenderkę Karlę. Legendarnym magicznym autobusem przemierzają modny w latach 60. i 70. hipisowski szlak, który zaczynał się w zachodniej Europie i wiódł do Nepalu, gdzie władza zalegalizowała marihuanę. Podróż staje się początkiem miłosnej historii i poszukiwania wolności oraz sensu istnienia.
Coelho w swojej najbardziej autobiograficznej powieści, o czasach, kiedy był hipisem, opowiada w trzeciej osobie. Dzięki temu zabiegowi jego bohaterowie, opisując swoje życie, mogą przemawiać własnym głosem.
Czy ludzie interesują się jeszcze wielkimi marzeniami pokolenia dzieci kwiatów o pacyfistycznej przemianie świata? Pisarz odrzuca podobne wątpliwości i podąża za wewnętrznym wezwaniem, by przywołać ducha epoki hipisów. (NP)
Książka dostępna w Wypożyczalni Głównej, Filii nr 3, Filii nr 4
KOFTA, Krystyna: W szczelinach czasu : intymnie o Peerelu. – Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA, 2018.
Krystyna Kofta, pisarka, plastyczka, felietonistka Twojego Stylu, jest członkiem kapituły Nagrody im. Teresy Torańskiej, zasiada w jury plebiscytu Wysokich Obcasów Superbohaterka. Odznaczona orderem Polonia Restituta i Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Zaangażowana w sprawy kobiet, m.in. w akcję podpisania konwencji antyprzemocowej oraz akcji promujących profilaktykę raka piersi.
Jej najnowszą książkę „W szczelinach czasu : intymnie o Peerelu” można określić jako biografię autorki na tle kilkudziesięciu lat powojennej historii Polski od czasów stalinizmu do końca lat 80. XX wieku. Traktowana przez rodziców, jako dziecko wojenne urodzone w 1942, z wyjątkową troską, jest bacznym obserwatorem socjalistycznej rzeczywistości.
W książce pokazuje walkę kobiet o niezależność, o równe prawa, oficjalnie zagwarantowane ale nie respektowane. I pomimo, że symbolem wyzwolenia kobiet socjalistycznych staje się traktorzystka i milicjantka, to w realnym życiu podporządkowanie władzy, mężowi, księdzu jest takie jak w XIX w. To co daje kobietom wolność i przywraca poczucie wartości to wykształcenie, praca, własne pieniądze. Wydzielanie dziennej kwoty przez męża, jest bardzo upokarzające, autorka widzi to we własnej rodzinie. Paradoksalnie zarówno partia jak i kościół są zgodne co do roli kobiety w społeczeństwie. Zajmowanie się dziećmi, domem, bez względu na to czy pracuje zawodowo czy nie. I tylko w „szczelinach czasu… gdy obiad gotowy, pranie się suszy, mieszkanie wysprzątane, wtedy siadam do pisania” – tak pisze o tych czasach autorka.
Książkę polecamy wszystkim czytelnikom. Młodym, aby mieli wyobrażenie, jak naprawdę wyglądało życie codzienne w niezbyt odległej przeszłości, starszym, aby mogli wrócić do lat dzieciństwa i młodości. Bo chociaż było biednie, szaro, niepewnie byli młodzi i wszystko mogło się zdarzyć. (GZ)
Książka dostępna w Wypożyczalni Głównej, Filii nr 3, Filii nr 4, Filii nr 7
ŻUŁAWSKI, Wawrzyniec: Trylogia tatrzańska. – Warszawa : Wydawnictwo Sklepu Podróżnika, 2018.
„Sygnały ze skalnych ścian”, „Tragedie tatrzańskie” i „Skalne lato” to należące do klasyki polskiej literatury górskiej tatrzańskie opowiadania Wawrzyńca Żuławskiego, jednego z najwybitniejszych taterników i ratowników górskich swojego pokolenia.
W „Sygnałach…” autor opowiada o akcjach ratunkowych, w których miał okazję uczestniczyć. „Tragedie tatrzańskie” to kronika największych tatrzańskich wypadków, jakie zdarzyły się za życia Żuławskiego, natomiast „Skalne lato” jest opisem pierwszych działań taterniczych, kiedy autor – a razem z nim czytelnik – przeżywa fascynację mistycyzmem gór.
Nowe wydanie tekstów (pozostawionych w kształcie z 1958 r., z zachowaniem oryginalnej interpunkcji i ortografii), które składają się na „Trylogię tatrzańską”, wzbogacone zostało o przypisy przybliżające realia taternictwa przed- i powojennego, wstęp autorstwa Janusza Kurczaba oraz biogramy osób pojawiających się w opowiadaniach. Publikacja zawiera zdjęcia z archiwum Żuławskiego, a także fotografie znanego tatrzańskiego fotografa, Jana Sunderlanda.
„Trylogia tatrzańska” to znakomite studium postaci wybitnych taterników tamtych czasów, opowieść o poświęceniu, współpracy i wyścigu ze śmiercią. Warto też zaznaczyć, że ani treść, ani język tej literatury się nie zestarzały.(NP)
Książka dostępna w Wypożyczalni Głównej