Noc w muzeum
Noskowiczki i Noskowicze! Witam Was gorąco i słonecznie! Bardzo mi miło, że zajrzeliście na naszą stronę, choć przepiękna wiosna (która wygląda zupełnie jak pełnia upalnego lata) zachęca raczej do tego, żeby więcej czasu spędzać na świeżym powietrzu niż przed ekranem komputera. Ale dla Noskowiczek i Noskowiczów każda pogoda jest idealna na czytanie o książkach i czytanie książek ! Tym razem polecam Wam fascynującą kryminalną opowieść, której akcja toczy się w środku nocy na opustoszałych korytarzach i w przestronnych salach Muzeum Narodowego w Warszawie. To doskonałe miejsce, żeby odpocząć od upału i… przeżyć niesamowitą przygodę. Jeśli więc jesteście gotowi na drakę w muzeum, zapraszam Was do przeczytania książki Agaty Loth-Ignaciuk pod tym właśnie tytułem.
 |
Agata Loth-Ignaciuk Draka w muzeum Wydawnictwo Druganoga Warszawa, 2016
Książkę możecie wypożyczyć w Oddziale dla Dzieci (ul. Wojska Polskiego 41) |
Maj i czerwiec to miesiące, w których wiele instytucji kultury (w tym, oczywiście, biblioteki i muzea) przygotowuje specjalną ofertę dla zwiedzających. Na przykład są czynne dłużej, niż zwykle, albo można je zwiedzić bezpłatnie. Dlatego też przyciągają prawdziwe tłumy. Ale Stefek i jego starszy brat Janek, bohaterowie książki „Draka w muzeum”, choć odwiedzili Muzeum Narodowe w nocy, wcale nie musieli się ustawić się w kolejce wśród innych odwiedzających. Byli tam całkiem sami… Tylko z dziadkiem i strażnikiem. I kimś jeszcze… Ale zacznijmy od początku:
Podczas przerwy w szkole, Janek i jego kolega Witek przeczytali w gazecie artykuł o włamaniu do jubilera. Witek stwierdził, że akcja była zaplanowana bardzo pomysłowo, ale Janek się z nim nie zgodził. Złodzieje byli amatorami, skoro dali się złapać (bo, na całe szczęście, ich włamanie się nie udało). Wtedy Witek zarzucił Jankowi, że skoro jest takim specjalistą od włamań, to niech sam spróbuje dokonać choć jednego. Mogę wejść, gdzie chcę, nawet do skarbca. Albo do Muzeum. Nocą. Jeśli tylko będę miał ochotę! – odpowiedział Janek. A ponieważ całej rozmowie przysłuchiwał się jego brat Stefek, został tym samym wspólnikiem w zbrodni! No tak, ale przecież łatwiej jest powiedzieć, że włamie się do Muzeum Narodowego, niż naprawdę to zrobić. Jednak od czego jest rodzina! Dziadek chłopców był pracownikiem Muzeum, zanim odszedł na emeryturę. Zna więc budynek jak własną kieszeń i na pewno wie, gdzie są najcenniejsze eksponaty, które mogłyby paść łupem braci. Oczywiście, nie należy mu mówić, że wyjątkowa wycieczka jest tak naprawdę przeprowadzona w celach rabunkowych. Wystarczy zapytać, czy ktokolwiek włamał się do Muzeum, gdy jeszcze dziadek Edek tam pracował, a potem namówić go, by wymyślił kilka sposobów na niezauważalne przemknięcie przed czujnym okiem strażników i kamer. Dziadek Edek chwyta haczyk i… draka w muzeum się zaczyna!
Oczywiście, kiedy dziadek Edek „przemycił” chłopców do Muzeum Narodowego, nie miał pojęcia o ich niecnych zamiarach. I jak tylko się ich domyślił, zażądał natychmiastowego powrotu do domu. Janek i Stefek musieli wziąć go za zakładnika, ale narobili przy tym takiego rabanu, że zwrócili na siebie uwagę strażnika. Teraz chłopcy razem z dziadkiem przemykają ciemnymi korytarzami i ukrywają się w równie ciemnych salach wystawowych, a za nimi, jak prawdziwy tropiciel, podąża muzealny wartownik. Na domiar złego dziadek wcale nie chce pokazać chłopcom skarbów, które mogliby skraść, a z zamian opowiada obszernie (i całkiem ciekawie) o historii Muzeum Narodowego w Warszawie i znajdujących się w nim eksponatach. Wydaje się wam to nudne? No cóż, chłopcom też się takie wydawało na początku. Ale gdy zaczęli uważniej wsłuchiwać się w opowieść dziadka, okazało się, że losy niektórych obrazów są równie fascynujące, jak losy ludzi. Bo choć z pozoru obraz to tylko płótno i farby, to mogą mu się przytrafiać niesamowite, a czasem mrożące krew w żyłach przygody (jak na przykład „Bitwie pod Grunwaldem” Jana Matejki podczas II wojny światowej, albo „Żydówce z pomarańczami” Aleksandra Gierymskiego już po wojnie). Ale obrazy to nie jedyne eksponaty Muzeum Narodowego – chłopcy oglądają tam również monety z czasów Mieszka I, a nawet mumię… Zaraz, zaraz! W warszawskim Muzeum nie ma egipskich mumii! Ta mumia to pan Józef, znajomy dziadka, który jest strażnikiem w Muzeum! Ale skoro pan Józef leży w jednej z sal, skrępowany niczym zmumifikowany faraon, to kto prześladuje chłopców i dziadka Edka, skradają się za nimi po muzealnych korytarzach?! Jeśli chcecie się tego dowiedzieć (a jestem pewna, że chcecie!) - przeczytajcie książkę „Draka w muzeum”.
A jak już ją przeczytacie, to koniecznie zaplanujcie sobie wakacyjny wyjazd do stolicy, połączony ze zwiedzaniem Muzeum Narodowego. A gdyby Warszawa była wam nie po drodze, pamiętajcie, że mamy wiele wspaniałych muzeów dużo bliżej, ba! na wyciągnięcie ręki - w samym Krośnie! Koniecznie odwiedźcie chociaż jedno. I niech to będzie wasze czerwcowe noskowe zadanie do wykonania !
Moi Kochani, na tym kończymy nasze spotkanie. Teraz już możemy odejść od komputera, by czytać, zwiedzać i… czekać na wakacje. A na wakacjach nie zwalniamy tempa! Dlatego zapraszam Was na stronę Z Noskiem w Książce w lipcu – będzie się działo!
Parę słów dla dorosłych
Książka Agaty Loth- Ignaciuk to swoisty przewodnik po Muzeum Narodowym w Warszawie. W ciekawy sposób przedstawia historię placówki i jej zbiorów. Oprócz informacji „przemyconych” w tekście, znajdziemy w „Drace w muzeum” również te dodatkowe – na marginesach. Choć tematyka książki może się młodemu czytelnikowi wydawać nudna, będzie on czuł pełne zrozumienie dla dwójki chłopców – bohaterów powieści, którzy też nie są początkowo zachwyceni opowieściami dziadka o historii Muzeum. W założeni czytelnik, tak jak Janek i Stefek, ma się dzięki niesamowitej kryminalnej przygodzie zainteresować nie tyle samym Muzeum Narodowym w Warszawie, ile raczej ogólnie instytucjami kultury. Lektura książki może więc okazać się świetnym sposobem na zachęcenie dziecka do odwiedzania muzeów, galerii, skansenów, bibliotek itp.
